Modele

WAM (WAve Model) w oparciu o dostarczone dane generuje prognozy dotyczące wielkości fizycznych związanych z procesem falowania, takich jak np. kierunek rozprzestrzeniania się, amplitudę, częstotliwość falowania morskiego w wybranych momentach czasu. Model falowy WAM został opracowany w Instytucie Meteorologii Maxa Plancka w Hamburgu w latach 80-tych ubiegłego wieku. Nasz model WAM IOUG jest zasilany danymi wiatrowymi pochodzącymi z modelu COAMPS. (dane wejściowe: batymetria, prognozy wiatrowe, pokrywa lodowa, prognozy prądów morskich)

Model POM (Princeton Ocean Model) powstał w latach 70-tych na Uniwersytecie Princeton (USA). Jego głównymi autorami byli A. Blumberg oraz G. Mellor. Oceaniczny model cyrkulacji przybrzeżnej to program obliczający wielkości fizyczne generowanych prądów morskich, takie jak szybkość, kierunek rozprzestrzeniania się, itp. Na potrzeby projektu został on poszerzony w celu uwzględnienia dodatkowo efektów falowania wody morskiej – powstała nowa wersja programu POM: Coupled Waves Current Model (POM+Waves). Ponadto dodano moduł termodynamiczny, który pozwala przewidywać temperatury morza w wyniku oddziaływania cieplnego z otoczeniem.

Model SWAN (Simulating WAves Nearshore) to spektralny model falowania dla strefy brzegowej, opracowany przez ekspertów z Delft University of Technology w Holandii. Pierwotnym zamiarem twórców modelu było modelowanie falowania w małej skali w płytkowodnych obszarach strefy brzegowej z uwzględnieniem lokalnych wiatrów i prądów morskich. Obecnie jednak SWAN może funkcjonować również w dużej skali, podobnie jak WAM. Model uwzględnia procesy takie jak prostoliniowe rozchodzenie się fali w danym obszarze geograficznym, refrakcję fal, głębokowodne rozpraszanie spowodowane za załamaniami fal, tarcie przydenne oraz tarcie wiatru o powierzchnie morza.